Een nieuwe website, afscheid nemen van de oude. De eerste website, het eerste zichtbare van mijn eigen onderneming. Al weer bijna 10 jaar geleden. Het voelt nog kort geleden, de spanning, de onzekerheid, een onbekende weg. Deze vrijheid, het leren en ontdekken van nieuwe dingen ervaar ik nog elke dag.
Een nieuwe website klinkt makkelijk, maar het is een stukje van mezelf, over mezelf. De kiem van het ondernemerschap zit in deze oude website. Mijn eerste mindmap heb ik nog niet kunnen weggooien. Elke keer als ik mijn werkkamer grondig opruim kom ik hem tegen. En terwijl het papier vergeelt, de letters vervagen, herinner ik me de onzekere maar verwachtingsvolle periode als de dag van gisteren.
En nu neem ik afscheid van mijn digitale brochure. Want dat is het eigenlijk. Mijn opdrachten krijg ik vaak via mijn netwerk. Dan voer ik een gesprek. En voor of na het gesprek wordt mijn Linkedin profiel bekeken en mijn website wordt gescand. Gewoon, om even te kijken of ik besta, of dat ik echt bij zulke mooie opdrachtgevers zulke uitdagende opdrachten heb gedaan.
De website moet natuurlijk technisch van deze tijd zijn. Geschikt voor mobiele apparaten, die er 10 jaar geleden nauwelijks waren. Ook qua vorm en beeld moet het anders. Mijn logo werd aangepast. De ontwerper probeerde nog een grafische oplossing. Maar die kon ik niet aan.
Mijn mooie transformatie beelden maakten plaats voor stockfoto’s, strakke beelden, voor mij zonder verhaal. Dat kon ik niet loslaten. Ik vertel graag verhalen. Leg graag uit waarom iets is zoals het is. Ook al is het soms gewoon zoals het is. Daarom heb ik er voor gekozen de beelden zelf te maken, of gebruik te maken van (vakantie)foto’s die ik zelf gemaakt heb. Achter elke foto zit een verhaal, een avontuur of gewoon een gezellige ontmoeting.
Afscheid nemen is misschien een beetje sterven, maar het is ook de deur naar de toekomst. Dat voelde ik 10 jaar geleden toen ik de deur naar Capgemini dicht deed. Dat voel ik nu weer.